Naar het bal, deel 2
18:54En hier vervolgt mijn kostuumdrama. Want nu ik een paar stays had die goed paste, moest ik er nog een jurk omheen bouwen.
Een robe a l'anglaise, met een opgestoken achtergrond.
Hoe? wat? Nou, mijn voorbeeldplaatje was dit:
het idee!
En dan in het rood.
In mijn hoofd had ik een rode dupionizijde. Met bloemen erop. Een diepe kleur rood. En zo vond ik ook dat het moest worden. Op de Albert Cuyp heb je een winkel die zijde verkocht. Vol goede moed sleurde ik Onna naar Amsterdam. Zij was mijn geweten. Voor als ik toch ineens de neiging kreeg om allerlei andere dingen te kopen.
En het is maar goed dat Onna bij me was. Want de Albert Cuyp is heel gevaarlijk. De stoffenwinkels zijn er niet goedkoop, maar hebben heel veel bijzondere stoffen. Zo stond ik per ongeluk met kant van €300 per meter in mijn handen. ..En werd ik de winkel uitgesleept door mijn geweten.
Ook de zijde waar ik mijn zinnen op had gezet bleek buiten het budget te liggen. Ik kon het niet aan mijn geweten verkopen dat mooi zijn belangrijker was dan rood staan op de bankrekening.
Dus ik moest concessies doen. Misschien een effen jurk, of toch niet persé rood.. Uiteindelijk werd de concessie: geen zijde maar taft.
Nu heb ik stiekem een hekel aan taft. Ik heb denk ik te veel mooie jurken lelijk zien worden door overmatig taftgebruik. Dat en michelennmannetjesjassen voor dames van in de 50 van ritselend blauw taft. Maar het taft dat we vonden, was van goede kwaliteit, dieprood...en met bloemetjes. Oh en €50 per meter goedkoper dan de zijde versie.
niet de beste foto, maar soit. dit is het!
Ondanks dat ik 4,5 meter had ingeslagen, wilde ik toch voorzichtig doen met de stof. Niets zo erg als blijkt dat je toch verkeerd hebt geknipt en weer opnieuw kan beginnen. Het taft heb ik van tevoren gestreken zodat het gekreukelde effect eruit ging. Door het rood zit een zwarte gloed, dat geeft de stof nog best een rijke glans. Alleen vond ik het teveel om ook de rok eronder van dezelfde stof te maken.
Dankzij wat reken en teken kunst van Nichtje had ik al gauw een passend patroon. De achterkant van de jurk heeft een speciale manier van plooien. En fourreau. Het komt er op neer dat je plooien in het rugpand van de jurk vastzet, en ze los laat waaieren op het moment dat de rok begint. Dat werd puzzelen. Want het moest uiteraard ook smaller toelopen in de taille (zoals op het voorbeeldplaatje).
Dit patroon is een schaalmodel, te vinden in Patterns of Fashion van Janet Arnold. Dat boek is mijn bijbel
Om tijd te besparen, voerde ik het lijfje met plakkatoen, in plaats van dat ik een 'traditionele' voering gebruikte. Plakkatoen is fantastisch spul. Het geeft een stevigere basis dan vlieseline en het houdt ook veel langer vast. Je kan het in allerlei maten van stevigheid kopen. Ik weet alleen maar dat er één plek in Nederland is die het verkoopt. Op de Haagse markt, niet mijn favoriete plek. Maar het is de trip waard. Gelukkig had Nichtje nog een restje plakkatoen liggen van precies de juiste stevigheid. Scheelt uren voerfrustratie.
De plooien van de en fourreau wilde ik niet verstevigd, omdat ik ze nog flexibel moest plooien. Helaas verliep dat niet zo mooi als ik had kunnen doen. Maar tegen deze tijd had ik nog 10 dagen om het kostuum af te maken en zat de stress er flink in.
En dan ook nog iets te heet gestreken! oh arg stress!
Maarrrr, het kreeg vorm! Daar was ik allang al blij mee. En dus na twee dagen niet denken en wel heksen, Zat de jurk al voor 60% in elkaar. Het was alleen nog lang niet zoals ik het wilde.
hier nog met simpele onderrok..
de achterkant opgeplooid, zoals op het plaatje
Er moest nog een mooie rok bij de jurk. Het wit stond wel erg zoet. En dus ging ik weer stofjes shoppen met Onna. Ditmaal in Winkel (jawel, dat bestaat!). Want daar staat een enorme stoffenhal. Wederom, levensgevaarlijk voor de portemonnee. Het resultaat was 5 meter wit katoen en boreaux rood band. Om er een enorme petticoat/rok mee te maken.
heel veel plooi werk
De petticoat is gelukkig niet heel lastig. Rechttoe, rechtaan plooien. En had een heel meditatief, zen taakje geweest.. Als ik niet HEEL ERG GESTRESST was.
De reden voor al deze stress was niet meer alleen de jurk, het gala, het weten dat iedereen in iets supermoois zou verschijnen.. Maar ook het feit dat ik de week erna nog twee hele kostuums moest afhebben voor Charm (want die kostuums waren gejat uit de auto).
Maar gelukkig vorderde de jurk gestaag.
het sierband bij de hals is met de hand aangezet.
Het lastigste aan de jurk is het passen. Om in de jurk te komen moest ik mezelf in alle onderkleding (stays, bumroll 2 petticoats) hijsen. En dan moest het door iemand anders afspelden. Want je wordt een onmanoeuvreerbaar schip in zo'n jurk. Dankzij mijn lieve Mannetje (die engelengeduld heeft) en Nichtje kon ik alles op tijd afwerken. Dus de dag voor Gala Nocturna was het selfie tijd.
Mijn grootste angst werd ook die avond bevestigd. De jurk paste nét niet goed. Hij was te ruim in de taille. Uiteindelijk heb ik op de hotelkamer in Antwerpen met grove steken de jurk AAAARRRRGG!
Maar het resultaat mag er wezen.Zie hier! allemaal af en mooi.
De volgende keer dat ik weer zo'n episch kostuum maak:
- Begin ik op tijd
- Heb ik niet ook nog 3232138190832 andere deadlines die bijna simultaan aflopen
- Doe ik niet meer moeilijk over de juiste stof vinden
- Maak ik passende stays
- Vraag ik op tijd om hulp
Maar ik ben wel blij
- Dat het goed zit
- Dat het er niet shabby uit ziet
- Dat taft niet zo'n drama is
- Dat ik er heel veel van heb geleerd
- Dat het allemaal binnen budget bleef
Meer kostuum drama volgt snel, maar dan larpkostuumdrama.
0 reacties